'O mare 'o tengo pure a stu paese* .
'O veco 'a dint''o lietto,
ma nun è comme chillu stabiese,
c'aggio lasciato ormaie na vita fa.
'E vvote torno prorpio pe stu fatto.
'O mare 'e ccà me pare na buatta.
Se fa sentì sultanto quanno é vierno,
p''o riesto 'e ll'anno se no porta 'o viento,
friddo, 'e terra
c'abbrucia 'e ppianta e te fa sicco 'o core.
A vvierno me pare ca se more.
Quanno m''o guardo
e io m''o guardo spisso,
me chiagno 'o lungomare,
'e passiggiate 'e quann'ero guaglione.
Quanno 'o core curreva appriesso a 'e guagliuncelle
e ogne ssera era una nova
fino a ca te ncutraie.
Mò stongo 'e casa
nnanz'a a st'atu mare
ca dint''o core ancora nun ce trase,
nun c'è ragione pe ce 'o fa trasì.
G. Gioacchino Ruocco
Saluti e buona visione.
Nessun commento:
Posta un commento