Vulesse raccuntà 'o sfogo mio...

Vulesse raccuntà 'o sfogo mio

c''a garanzia 

'e 'un essere sfuttuto.

Sento lamiente attuorno

ca nun me vanno a genio,

ca sarria meglio mettere in silenzio.

Ce vò curaggio

pure p'esse onesto

e nun jettà 'a rrobba p''a festa.

Tanto di mane

passeno 'e levarranno  a terra.

Stanotte era na guerra.

E' na tradizione...

Si jette 'a rrobba vecchia

pe metterce 'o cchiù bbuono.
Nun era meglio

purtarle a Sant'Antonio

pe chi n'ave bisogno

ca 'e besegnuse

ce ne stanno tante ?

Nun era meglio

piglià sta grazia 'e ddio

primme 'e ne fà na fetenzia

pe nun jettà 'o sicchio,

'o piripisso 'e patete

e 'a cofane ca mammeta

ausava p''a culata ?

Mannaggia chi t'é nato !

Quanno te miette 'a coppe

cumbine sule guaie.

Sparanno tutt''e bbotte ch'è sparate

é rutte 'e palle

pe cchiù 'e meza nuttata.

E a chi é fatto bbene ?

ca Nanninuccia prene

cu na minaccia 'e abborto

 se n'è ghiuta currenne

a lu spitale ?

Si uno 'e chille

ca pave ch''e cambiale.

Ma quante n'è firmate

pe fà 'o matto

comme stanotte é fatto ?

Si tu te cride 'uappe

guarde ca si t'acchiappo...

E' megli ca 'un t''o ddico

chello ca te faccio

si nun te cagne 'a faccia, 

si tu nun cagne capa.

Gioacchino Ruocco